سخنی با امیر فرشادابراهیمی

امیر فرشاد عزیز، شما فرموده اید:"گرچه از بعضی جهات خرد(!!!؟؟؟) جمهوری اسلامی کم می‌آورد، ولی در مسایل کلان کارنامه‌اش بسیار بهتر از حکومت پهلوی است. کافی است شاخص‌هایی بنیادی را مانند میزان تولید و مصرف انرژی و آب آشامیدنی، درصد بی‌سوادی بخصوص بی‌سوادی زنان، میزان پوشش آموزش ابتدایی و عالی، درصد پوشش رسانه‌ای، و میزان تولید دانش و محصولات فرهنگی، را مثلا در سال ۱۳۸۰ با سال ۱۳۵۰ مقایسه کنید. درست است که ممکن است فکر کرد گذشت زمان به خودی خود بعضی شاخص‌ها را بهبود داده است، ولی اگر کشورهای منطقه را با ایران فعلی مقایسه کنید می‌بینید که این پیشرفت به طور معنی‌داری بیشتر و سریع‌تر بوده است."
والله این عادلانه نیست که بدون فاکت شما یک ادعایی بکنید و انرا غیر قابل رد دانسته و براساس این حکم موهوم تلاش کنید قضیه خود را ثابت کنید. واقعا راست گفته اند که آدمی را که خواب است میتوان از خواب بیدار کرد ولی انرا که خودرا به خواب زده محال است. اولا که شما باید ایران سال 55 را با ایران سال 80 مقایسه کنید چرا که در اون سال بیشتر برنامه های دیکتاتور میهن پرستی به نام مجمدرضاشاه آنجنان زیر ساختهای قوی اقتصادی ایجاد کرده بود که ایران به کشوری صنعتی همراه با حد قابل قبولی از صادرات تولیدات غیر نفتی از کفش و چرم و شکرتا بیسکویت واتومبیل تبدیل شده بود. حتی در زمینه آب آشامیدنی هم میدانی که چه بر سر آب تهران که زمانی سالمترین آب آشامیدنی ایران بود آمده است. قدری به رودخانه های کشور نگاه بکن. به کارخانه هایی که هر روز تعطیل میشوند. پروژه پتروشیمی بندر شاهپور (امام خمینی) که قرار بود یکی از بزرگترین تولیدکننده های مواد پتروشیمی در جهان باشد اکنون در کدام جایگاه است؟ چه بر سر کارخانه نساجی مازندران و نیشکر هفت تپه آمده است؟ لطفا ببین خودروهایی را که در خیابان شعله ور میشوند و کامیونهایی که مردم را به آغوش مرگ میفرستند.آیا با اینهمه اگهی های فروش کلیه و رواج تن فروشی در سنین پایین بازهم فکر میکنی که فقط در زمینه آزادیهای اجتماعی ما نسبت به زمان پهلویها عقب رفته ایم. به راستی چند نفر از فعالان سیاسی که در هردو رژیم مورد غضب بوده اند این فرمایش شما را تایید میکنند؟ اگر یادت باشد در همان سالهای 54 و 55 شاه میگفت که تا 30 سال آینده منابع نفتی ما ته خواهد کشید و باید در فکر منابع دیگر درآمد برای کشور بود. شما بفرما که اگر جمهوری اسلامی چنین از نظر شما پرونده خوبی در توسعه کشور دارد، اگر فردا نفتی در میان نباشد، غیر از فروش زنان و دختران بیگناه ما در شیخ نشین های خلیج فارس، چه منبع درآمدی کشور ما خواهد داشت؟ عزیز جان، شما میتوانید آمریکای 1776 را هم با ایران 1380 مقایسه نمایید و از پیشرفت های ایران تحت رهبری آقایان علما مشعوف شوید. این گقته شما صحیح است که کشورهای خارجی برای منافع خود کار میکنند و نباید چشم امید به انها داشت. فرض شما قبول ولی حکمتان از اساس غلط است. اگر منافع مردم با آن کشور خارجی در یک مسیر باشد چه؟ یعنی شما میفرمایید فرانسویها در جنگ جهانی دوم یک هزارم عقل شما را نداشتند که اجازه دخالت به نیروهای آمریکایی ندهند و همدوش با سربازان حکومت ویشی (فرانسویان طرفدار نازیها)برعلیه آمریکاییها بجنگن؟ مانند شما که چندین بار درهمین وبلاگ خودتان اعلام نمودید که همدوش برادران سابقتان در سپاه و بسیج بر علیه نیروهای آمریکایی خواهید جنگید. آیا واقعا این یک حکم ازلی و برای هر شرایطی است؟ برادر جان، ایران امروز بیشتر به یک کشور اشغالی میماند که زیبارویانش را در خیابانها برای بهره برداریهای جنسی شکار مینمایند و یا به خانه های مردم میریزند تا به زنان حامله شان دست اندازی نمایند. برادر عزیزم، آیا اینهایی که ذکر کردم از نظر شماموارد خرداست؟ آیا شما تلاشهای رژیم را در جهت محدود کردن تحصیلات خانمها نمیبینی؟ در این مورد با شما موافقم که در فقدان یک اپوزیسیون دمکرات و قوی دخالت خارجی میتواند مصیبت بار باشد ولی نفی مطلق آنرا نادرست و در جهت منافع رژیم اشغالگر اسلامی میدانم. من معتقدم در صورت وجود یک آلترناتیو قوی، باید کمک خارجی، همانگونه که در جنگ جهانی دوم در اروپا اتفاق افتاد، بصورت جدی مورد بحث قرار گیرد. در خاتمه باید بگویم که من از زمان پرونده نوار سازان شجاعت شما را همواره تحسین نموده ام. این چند جمله را هم به عنوان یک انتقاد دوستانه ولی جدی برای یک دوست نادیده نوشته ام. با سپاس از تلاشهای شما برای برقراری دمکراسی در ایران